Bastion VII

Najpotężniejszym z siedmiu zamojskich bastionów był bastion VII broniący miasta od wschodu, gdzie warunki do przeprowadzenia szturmu twierdzy były najlepsze. Od powstania Zamościa był on kilkakrotnie modernizowany, ale największe zmiany nastąpiły w XIX stuleciu. Około 1810 roku w szyi bastionu powstał ziemny nadszaniec, a w latach 20. XIX wieku. w jego miejscu wzniesiono nowy, murowany, stojący do dzisiaj. W tym okresie powstały też galerie strzeleckie. Były to długie korytarze, prowadzące wzdłuż zewnętrznych murów bastionów, łączących je kurtyn i nadszańców z charakterystycznymi pionowymi otworami strzeleckimi.
Podczas likwidacji twierdzy bastion VII spotkał ten sam los, co pozostałe fortyfikacje – został zburzony. Dopiero w latach 80. XX wieku odkopano ukryte w ziemi pozostałości murów i zrekonstruowano część z nich, w tym bastion VII i fragment kurtyny łączącej go z bastionem VI.